En nu dan?

Drie weken na de start van de nieuwe job blijft de balans positief. Het Häagen-Dazs-ijs is inmiddels getest en goedgekeurd en ik slaag erin me aan het zelf opgelegde maximum van twee bollen per week te houden. De toeristen kleuren nog steeds mijn dag. Ik ken inmiddels al genoeg collega’s om een leuke lunchpauze tegemoet te gaan. En weet je nog toen ik zei dat ik op vrijdag om 14u al mag stoppen met werken? I was wrong! Het is al om 13u!

Nieuwe vaststelling wel. In het sociaal-cultureel werk zijn er constant meetings. Werkgroepen, beleidsgroepen, campagnegroepen en planningsteams zijn er alomtegenwoordig. Ideaal om snel je kennis van zowel inhoud als kader bij te werken. Bovendien ontmoet je een massa mensen op zeer korte termijn. Het is dat de socio-culturele wereld niet zo tuk is op online networking, of mijn LinkedIn-profiel zou ontploffen van de nieuwe connecties.

Alleen jammer dat al die vergaderingen soms nogal in de weg komen van het werk. Daar moet ik nog iets op vinden.